خدمات درمانی استرالیا | بیمه، بیمارستان‌ها و خدمات پزشکی ۲۰۲۶

خدمات درمانی استرالیا | بیمه، بیمارستان‌ها و خدمات پزشکی ۲۰۲۶

راهنمای خدمات درمانی استرالیا یک دفترچه دوستانه و گام‌به‌گام است که نحوه دسترسی به پزشکان، بیمارستان‌ها، بیمه و دارو را در استرالیا برای تازه‌واردان توضیح می‌دهد. چه دانشجو، نیروی متخصص موقت یا تازه‌وارد دارای اقامت دائم باشید، این مقاله توضیح می‌دهد سیستم چگونه کار می‌کند، از کجا شروع کنید، چگونه از هزینه‌های غیرمنتظره جلوگیری کنید و چگونه با اعتماد از پوشش بیمه خود استفاده کنید. آگاهی از ساختار عمومی و خصوصی سیستم به شما کمک می‌کند بودجه‌ریزی مناسبی داشته باشید، مدارک را ساده نگه دارید و در زمان مناسب خدمات مناسب را دریافت کنید.

چگونگی ساختار نظام سلامت در استرالیا

استرالیا از مدل ترکیبی عمومی-خصوصی استفاده می‌کند:

• مراقبت عمومی (Medicare): دسترسی دولتی به پزشکان و درمان در بیمارستان‌های عمومی برای افراد واجد شرایط.
• مراقبت خصوصی (بیمه): پوشش اختیاری که می‌تواند هزینه‌های بیمارستان خصوصی، انتخاب پزشک و «اکستراها» مانند دندان‌پزشکی و فیزیوتراپی را پوشش دهد.
• داروهای نسخه‌ای (PBS): برنامه‌ای ملی که بسیاری از داروها را یارانه‌ای می‌کند تا شما فقط مبلغی تعیین‌شده برای هر نسخه پرداخت کنید.
• خدمات آمبولانس: بر اساس ایالت است و معمولا تحت پوشش Medicare نیست؛ ممکن است نیاز به پوشش جداگانه از طریق بیمه خصوصی یا اشتراک ایالتی باشد.

برای موارد غیراضطراری، اولین تماس شما معمولاً پزشک عمومی (GP) است. پزشکان عمومی تشخیص، درمان مشکلات رایج و ارجاع به متخصصان یا برای اسکن‌ها و آزمایش‌ها را انجام می‌دهند. در مواقع فوریت تهدیدکننده زندگی، بلافاصله با 000 تماس بگیرید یا به نزدیک‌ترین بخش اورژانس مراجعه کنید.

Medicare به زبان ساده

Medicare طرح عمومی سلامت استرالیا است. ممکن است واجد شرایط باشید اگر شهروند استرالیا، دارنده اقامت دائم یا مقیم موقت از کشوری با توافق متقابل مراقبت‌های بهداشتی (RHCA) باشید. این توافق‌ها شامل کشورهایی مانند بریتانیا، نیوزیلند، ایرلند، سوئد، هلند، فنلاند، نروژ، بلژیک، اسلوونی، ایتالیا و مالت می‌شوند. پوشش تحت RHCA معمولاً محدود به مراقبت‌های ضروری پزشکی و گاهی محدود زمانی است.

آنچه Medicare معمولاً پوشش می‌دهد

• ویزیت‌های GP: اگر پزشک «bulk bill» کند، شما هیچ هزینه‌ای نمی‌پردازید. در غیر این صورت، کسری (gap) پرداخت می‌کنید (حق‌الزحمه پزشک منهای بازپرداخت Medicare).
• بیمارستان‌های عمومی: درمان به‌عنوان بیمار عمومی.
• آزمایش‌ها و اسکن‌ها: خدمات پاتولوژی و تصویربرداری زمانی که توسط GP یا متخصص ارجاع داده شود.
• برخی از اقدامات: در مواردی که شماره آیتم Medicare اعمال شود.

آنچه Medicare معمولاً پوشش نمی‌دهد

• آمبولانس در اکثر ایالت‌ها و قلمروها.
• دندان‌پزشکی، بینایی، فیزیوتراپی (به جز در شرایط بالینی محدود).
• اقامت در بیمارستان خصوصی مگر اینکه بیمه خصوصی داشته باشید.

نحوه ثبت‌نام در Medicare

1. بررسی واجد شرایط بودن (شهروندی، PR یا RHCA).
2. آماده‌سازی مدارک: گذرنامه، ویزا، اثبات اقامت و هر مدرک RHCA.
3. درخواست: می‌توانید به‌صورت آنلاین یا در یک مرکز خدمات Medicare اقدام کنید.
4. دریافت کارت Medicare: کارت‌های دیجیتال از طریق اپ Express Plus Medicare در دسترس‌اند.

برای اطلاعات رسمی و ساده، به Services Australia – Medicare مراجعه کنید.

درک «Bulk Billing» و هزینه‌های Gap

• Bulk Billing: ارائه‌دهنده هزینه را مستقیماً به Medicare اعلام می‌کند و شما ۰ دلار می‌پردازید. هر کلینیک همه بیماران را bulk bill نمی‌کند.
• بازپرداخت + کسری (Rebate + Gap): اگر ارائه‌دهنده بیشتر از جدول Medicare هزینه کند، شما کسری را می‌پردازید. کلینیک‌ها موظف‌اند در صورت درخواست شما، پیش از ملاقات هزینه‌ها را اعلام کنند.
• Telehealth: بسیاری از GPها و متخصصان در صورت نیاز بالینی ویزیت ویدئویی/تلفنی ارائه می‌دهند. بازپرداخت‌ها بسته به شرایط واجدیت و سیاست ارائه‌دهنده متفاوت است.

نکته عملی: هنگام تعیین وقت بپرسید «آیا bulk bill می‌کنید؟ اگر نه، هزینه پرداختی چقدر خواهد بود؟» سوالات کوتاه و شفاف از تعجب‌زدگی‌های بعدی جلوگیری می‌کند.

داروهای نسخه‌ای و برنامه PBS

برنامه یارانه دارویی استرالیا (PBS) هزاران دارو را یارانه می‌کند. شما مبلغ هم‌پرداخت تعیین‌شده توسط دولت را می‌پردازید و بقیه هزینه توسط دولت پوشش داده می‌شود. «Safety Net» PBS پس از رسیدن مجموع هزینه‌های خانواده به آستانه سالانه، هزینه‌ها را بیشتر کاهش می‌دهد.

• هنگام مراجعه به داروخانه کارت Medicare خود را همراه داشته باشید.
• در صورت مناسب بودن، از نسخه‌های ژنریک بخواهید.
• رسیدها را نگه دارید تا پیشرفت در Safety Net را پیگیری کنید.

برای اطلاعات زمینه‌ای و جستجوی داروها، Healthdirect Australia و صفحه رسمی Department of Health and Aged Care در health.gov.au منابع قابل اتکا هستند.

پوشش آمبولانس: سورپرایز معمول تازه‌واردان

معمولاً Medicare هزینه آمبولانس را پرداخت نمی‌کند. قوانین هر ایالت و قلمرو متفاوت است:

• کوئینزلند و تاسمانی: ساکنان اغلب با ترتیباتی که دولت ایالتی تأمین می‌کند تحت پوشش آمبولانس هستند.
• سایر ایالت‌ها/قلمروها: معمولا نیاز به پوشش جداگانه آمبولانس از طریق بیمه خصوصی یا اشتراک ایالتی دارید.

اقدام پیشنهادی برای آرامش خاطر: پوشش آمبولانس را به بیمه خصوصی خود اضافه کنید یا به‌سرعت پس از ورود اشتراک ایالتی تهیه کنید.

خدمات درمانی استرالیا برای دانشجویان بین‌المللی (OSHC 101)

اگر با ویزای دانشجویی (subclass 500) هستید، باید برای کل مدت ویزا دارای Overseas Student Health Cover (OSHC) باشید. OSHC کمک می‌کند تا:

• ویزیت GP و متخصص (مزایا بسته به بیمه متفاوت است).
• درمان بیمارستانی (بستری و عمل روزانه، وابسته به سیاست).
• داروهای نسخه‌ای (با محدودیت‌ها و هم‌پرداخت‌ها).
• آمبولانس اضطراری (اغلب شامل می‌شود).
• بعضی سیاست‌ها اکستراهای محدودی دارند (بروشور را بررسی کنید).

نکات عملی درباره OSHC

• قبل از صدور ویزا، OSHC را تهیه کنید و گواهی سیاست را برای مدارک ویزا نگه دارید.
• کارت OSHC خود را (فیزیکی یا دیجیتال) همراه داشته باشید؛ داروخانه‌ها و کلینیک‌ها ممکن است آن را بخواهند.
• دوره‌های انتظار: برخی خدمات ممکن است دوره انتظار اولیه داشته باشند (مثلاً بارداری).
• شرایط از قبل موجود: ممکن است دوره انتظار برای شرایط قبلی اعمال شود — برگه اطلاعات را دقیق بخوانید.
• ادعاها: بسیاری از ارائه‌دهندگان ادعاهای فوری یا ادعای آنلاین ساده را پشتیبانی می‌کنند.

مهم: OSHC جدا از Medicare است. برخی دانشجویان از کشورهای RHCA ممکن است بتوانند در Medicare ثبت‌نام کنند، اما OSHC برای ویزای دانشجویی الزامی باقی می‌ماند. برای تعاریف بی‌طرفانه و مقایسه‌ها، به PrivateHealth.gov.au مراجعه کنید.

خدمات درمانی استرالیا برای نیروی کار ماهر: OVHC و الزامات کارفرما

کارگران ماهر موقت (مثلاً دارنده ویزاهای subclass 482، 407 یا 485) باید پوشش سلامت بازدیدکننده (OVHC) را در نظر بگیرند. برخی از انواع ویزا «بیمه سلامت کافی» را لازم دارند و برخی دیگر آن را به‌شدت توصیه می‌کنند تا شرایط ویزا را رعایت کرده و از هزینه‌های پزشکی محافظت کنند.

OVHC در یک نگاه

• پوشش بیمارستان: کمک به خدمات بستری در بیمارستان خصوصی یا عمومی.
• پوشش پزشکی: کمک به هزینه‌های پزشک و متخصص.
• آمبولانس: اغلب شامل می‌شود — جزئیات را تأیید کنید.
• اکسترا: افزودنی‌های اختیاری برای دندان، بینایی، فیزیوتراپی.
• بدون بار Lifetime Health Cover: OVHC از قوانین بار Lifetime Health Cover شهروند/PR مستقل است.

سیاست‌های کارفرما: برخی کارفرمایان بیمه شرکتی ارائه می‌دهند یا بخشی از حق بیمه را بازپرداخت می‌کنند. هنگام آغاز به کار بپرسید چه مدارکی برای سازگاری با ویزا لازم دارند و چگونه می‌توان هزینه‌ها را بازپرداخت کرد.

برای مقیمان دائم و شهروندان جدید

• اگر اخیراً PR یا شهروندی دریافت کرده‌اید، فوراً در Medicare ثبت‌نام کنید اگر قبلاً انجام نداده‌اید.
• به فکر بیمه خصوصی برای تکمیل Medicare باشید.
• Lifetime Health Cover (LHC): اگر بعداً پوشش بیمارستان خصوصی بگیرید، ممکن است بار LHC اعمال شود. مهاجران جدید معمولاً دوره مهلتی برای تصمیم‌گیری دارند — زمان‌بندی خود را بررسی کنید.
• Medicare Levy و Medicare Levy Surcharge (MLS): سیستم مالیاتی استرالیا شامل Medicare Levy است و درآمدهای بالاتر بدون پوشش بیمارستان خصوصی ممکن است MLS را پرداخت کنند. قوانین تغییر می‌کنند، بنابراین با ATO یا یک مشاور مالی ثبت‌شده تأیید کنید.

برای به‌روز ماندن در سیاست‌های کلان سلامت، سایت health.gov.au را دنبال کنید.

انتخاب بیمه خصوصی (بیمه بیمارستان و اکسترا)

بیمه خصوصی اختیاری است اما می‌تواند برای کاهش زمان انتظار، انتخاب متخصص و خدماتی که Medicare پوشش نمی‌دهد مفید باشد.

دو بخش اصلی

1. پوشش بیمارستان: کمک به هزینه درمان در بیمارستان خصوصی یا به‌صورت بیمار خصوصی در بیمارستان عمومی.
2. پوشش اکسترا: بخشی از هزینه‌های دندان‌پزشکی، بینایی، فیزیوتراپی، کایروپرکتیک و غیره را پوشش می‌دهد.

چک‌لیست انتخاب هوشمند

• بررسی دوره‌های انتظار: به‌ویژه برای بارداری و دندان بزرگ.
• پوشش آمبولانس: تأیید کنید که آیا شامل است یا باید جداگانه خریداری شود.
• توافقات «بدون کسری» (No-Gap): صندوق‌ها با برخی بیمارستان‌ها و متخصصان توافقاتی دارند که هزینه‌های اضافی را کاهش می‌دهد.
• محدودیت‌های سالانه: اکستراها محدودیت‌های سالانه دلاری دارند — قبل از خرید مقایسه کنید.
• قیمت در برابر ارزش: یک سیاست ارزان‌تر ممکن است خدمات مورد نیاز شما را حذف کند.

برای تعاریف بی‌طرفانه و حقوق مصرف‌کننده، PrivateHealth.gov.au منبع مفیدی است.

یافتن و استفاده از خدمات (گام‌به‌گام)

1. با GP شروع کنید

   • با یک GP محلی وقت بگیرید. بپرسید آیا bulk bill می‌کنند یا کسری چقدر است.
   • کارت Medicare یا کارت OSHC/OVHC و کارت شناسایی را همراه داشته باشید.
   • علائم خود را توضیح دهید و سوال بپرسید؛ پزشکان عمومی استرالیایی به تصمیم‌گیری مشترک اهمیت می‌دهند.

2. ارجاع به متخصصان

   • برای اکثر متخصصان نیاز به ارجاع GP است.
   • درباره هزینه‌ها، از جمله ویزیت اول، پیگیری‌ها و هزینه‌های احتمالی خارج از پوشش سوال کنید.

3. آزمایش‌ها و اسکن‌ها

   • درخواست پاتولوژی یا ارجاع تصویربرداری دریافت خواهید کرد.
   • تأیید کنید آیا ارائه‌دهنده bulk bill دارد یا کسری چقدر خواهد بود.

4. داروخانه‌ها و داروها

   • کارت Medicare را برای قیمت PBS یا کارت OSHC/OVHC برای ادعاها ارائه دهید.
   • فهرست داروها را نگه دارید، به‌ویژه برای شرایط مزمن.

5. خدمات خارج از ساعات و مراقبت‌های اورژانسی

   • در بسیاری از مناطق خدمات GP خارج از ساعت یا کلینیک‌های اورژانسی برای موارد غیرتهدیدکننده وجود دارد.
   • از ابزارهای Healthdirect برای بررسی علائم یا پیدا کردن خدمات نزدیک استفاده کنید: healthdirect.gov.au.

6. مترجم‌ها و دسترسی

   • اگر زبان دیگری غیر از انگلیسی را ترجیح می‌دهید، از کلینیک‌ها درباره خدمات مترجم بپرسید.
   • بسیاری از بیمارستان‌ها و خدمات دولتی می‌توانند مترجم برای گفتگوهای پزشکی فراهم کنند.

هزینه‌ها و بودجه‌بندی: کاهش هزینه‌های مستقیم

• در صورت امکان از GPهای bulk-billing استفاده کنید.
• قبل از مراجعه به متخصص یا انجام عمل‌ها درباره هزینه‌ها پرس‌وجو و تخمین بگیرید.
• از ژنریک‌های PBS برای کاهش هزینه داروها استفاده کنید.
• اگر به‌طور منظم نیاز به دندان یا بینایی یا فیزیوتراپی دارید، پوشش اکسترا را مد نظر قرار دهید.
• رسیدها را دنبال کنید تا از Safety Net و معافیت‌های مالیاتی بهره ببرید.
• دانشجویان می‌توانند از کلینیک‌های دانشجویی کم‌هزینه برای دندان یا خدمات پیراپزشکی در برخی شهرها استفاده کنند.

برای بررسی دقیق هزینه‌ها و راهنمایی‌های مربوط، راهنمای هزینه خدمات درمانی استرالیا می‌تواند مفید باشد.

تفاوت‌های ایالتی و قلمروی که باید بدانید

• آمبولانس: قوانین بسیار متفاوت است؛ فرض نکنید Medicare آن را پوشش می‌دهد.
• دندان‌پزشکی عمومی: خدمات محدودی برای بزرگسالان در سیستم عمومی وجود دارد و فهرست انتظار ممکن است طولانی باشد.
• بهداشت جامعه: خدمات محلی بر اساس محل متفاوت است؛ از GP خود یا سایت ایالتی مربوط سوال کنید.

برای راهنمایی‌های دولتی و جهت‌یابی خدمات، Healthdirect Australia منبع مفیدی است.

بهداشت زنان، خانواده و سلامت روان

• بارداری و زایمان: مراقبت‌های زایمان در بیمارستان‌های عمومی قوی است. اگر مایل به انتخاب متخصص یا بیمارستان خصوصی هستید، پوشش بیمارستان خصوصی را قبل از بارداری در نظر بگیرید به‌دلیل دوره‌های انتظار.
• سلامت کودکان: برنامه ملی واکسیناسیون را دنبال کنید؛ GPها و کلینیک‌های محلی می‌توانند راهنمایی کنند.
• سلامت روان: برنامه درمان سلامت روان GP می‌تواند جلسات روان‌شناسی با بازپرداخت را فراهم کند. از GP درباره مسیرهای ارجاع و خطوط حمایت محلی بپرسید.
• سلامت جنسی و تولیدمثلی: خدمات محرمانه از طریق GPها و کلینیک‌های تخصصی به‌وفور در دسترس است.

شرایط مزمن و برنامه‌های مراقبتی

اگر دچار بیماری مزمن مانند دیابت یا آسم هستید، GP شما ممکن است:

• برنامه مدیریت بیماری مزمن تهیه کند: هماهنگی مراقبت و بازدیدهای تیم‌های مراقبتی با بازپرداخت Medicare را فراهم می‌کند.
• ترتیب مراقبت تیمی (Team Care Arrangement): GP را به چندین ارائه‌دهنده برای مدیریت یکپارچه پیوند می‌دهد.
• بازبینی‌های منظم: برنامه خود را به‌روز نگه دارید تا به خدمات مناسب دسترسی داشته باشید.

انتخاب هوشمندانه بیمه خصوصی

هنگام مقایسه سیاست‌های خصوصی:

• نیازهای خود را فهرست کنید: فقط بیمارستان، فقط اکسترا یا ترکیبی.
• محرومیت‌ها را بررسی کنید: مطمئن شوید نیازهای شایع شما مانند جراحی مفاصل یا بارداری شامل نیستند.
• شبکه ارائه‌دهندگان را بررسی کنید: توافقات «بدون کسری» می‌تواند صدها دلار صرفه‌جویی کند.
• زمان خرید را در نظر بگیرید: دوره‌های انتظار و پیامدهای مالیاتی مانند Medicare Levy Surcharge را مد نظر قرار دهید.

برای درک سطوحی مانند Basic، Bronze، Silver و Gold و ساختارهای متداول اکسترا، PrivateHealth.gov.au مرجع بی‌طرف است.

ابزارهای دیجیتال: My Health Record، اپ Medicare و eScripts

• My Health Record: خلاصه‌ای امن از اطلاعات کلیدی سلامت شماست. شما کنترل می‌کنید چه کسی چه چیزی را ببیند و این به پزشکان کمک می‌کند تا با اطلاعات کامل‌تر شما را درمان کنند—مخصوصاً اگر به کلینیک‌های مختلف مراجعه می‌کنید.
• Express Plus Medicare App: کارت Medicare دیجیتال خود را ذخیره کنید، ادعاها را ببینید و جزئیات را مدیریت کنید.
• نسخ الکترونیک (eScripts): بسیاری از GPها کد QR یا نسخه الکترونیکی صادر می‌کنند که در داروخانه ارائه می‌دهید—مناسب اگر نسخه‌های کاغذی را دوست ندارید.

چک‌لیست‌های ورود

دانشجویان (OSHC)

• OSHC را برای کل مدت ویزا بخرید.
• گواهی سیاست را برای مدارک ویزا ذخیره کنید.
• کارت OSHC دیجیتال را در گوشی خود ذخیره کنید.
• بیاموزید چگونه ادعا کنید و کجا GPهای bulk-billing پیدا کنید.

نیروهای ماهر (OVHC)

• بررسی کنید آیا ویزای شما نیاز به بیمه کافی دارد.
• پوشش بیمارستان و اکسترا را متناسب با نیازها انتخاب کنید.
• در صورت نیاز ایالتی، پوشش آمبولانس را اضافه کنید.
• از واحد منابع انسانی بپرسید چه مدارکی برای سازگاری با ویزا لازم است.

مقیمان دائم و شهروندان جدید

• در Medicare ثبت‌نام کنید.
• گزینه‌های بیمه خصوصی و زمان‌بندی LHC را بررسی کنید.
• تنظیمات مالیاتی خود را (Medicare Levy و MLS) بشناسید.
• اطمینان حاصل کنید پوشش آمبولانس مطابق ایالت حفظ شده است.

گزیده‌ای از منابع معتبر

• Services Australia – Medicare
• Department of Health and Aged Care
• PrivateHealth.gov.au
• Healthdirect Australia

واژگان کاربردی (صحبت مثل یک محلی)

• GP (General Practitioner): اولین نقطه تماس شما برای موارد غیراضطراری.
• Bulk Billing: کلینیک هزینه را مستقیم به Medicare می‌فرستد؛ شما پولی پرداخت نمی‌کنید.
• Gap Fee: مقداری که در صورت بیشتر بودن هزینه ارائه‌دهنده نسبت به بازپرداخت Medicare می‌پردازید.
• Referral: نامه ارجاع از GP برای دیدن اکثر متخصصان.
• PBS: یارانه دولتی که قیمت بسیاری از داروهای نسخه‌ای را کاهش می‌دهد.
• OSHC: پوشش سلامت دانشجوی بین‌المللی؛ برای دارنده ویزای دانشجویی اجباری است.
• OVHC: پوشش سلامت بازدیدکننده برای بسیاری از کارگران موقت و بازدیدکنندگان.
• LHC (Lifetime Health Cover): بار احتمالی اگر بعداً پوشش بیمارستان خصوصی بگیرید.
• MLS (Medicare Levy Surcharge): مالیات اضافی برای افراد با درآمد بالا که پوشش بیمارستان خصوصی ندارند.
• RHCA: توافق متقابل مراقبت‌های بهداشتی برای دسترسی محدود Medicare برای بازدیدکنندگان از کشورهایی مشخص.

موارد خاص و نکات تکمیلی

• سفرها و تعطیلات: بررسی کنید آیا پوشش آمبولانس و بیمه خصوصی در خارج از ایالت یا در سفرهای خارجی اعمال می‌شود یا خیر.
• هزینه دندان و بینایی: اگر عینک یا کار دندانی مورد نیاز دارید، سیاست اکسترا را در نظر بگیرید.
• فیزیوتراپی و ورزش: اکستراها می‌توانند هزینه فیزیوتراپی و کایروپرکتیک را کاهش دهند — مفید برای دانشجویان و کارگران فعال.
• آلرژی‌ها و داروهای مزمن: از GP بخواهید نسخه‌های تکراری تنظیم شود تا دفعات مراجعه به داروخانه کاهش یابد.
• صورتحساب و سوابق: کپی‌های دیجیتال رسیدها و ارجاعات را نگه دارید؛ صندوق‌ها اغلب ادعاهای اسکن‌شده یا مبتنی بر اپ را می‌پذیرند.

اشتباهات رایج که باید از آن‌ها پرهیز کنید

1. فرض اینکه آمبولانس رایگان است: معمولاً نیست — فوراً پوشش را ترتیب دهید.
2. پرسش نکردن درباره هزینه‌ها: قبل از رزرو همیشه درباره bulk billing و gap fees سوال کنید.
3. نداشتن بیمه در ویزاهای موقت: حتی اگر اجباری نباشد، می‌تواند از هزینه‌های سنگین جلوگیری کند.
4. فراموش کردن دوره‌های انتظار: برای بارداری، دندان یا جراحی انتخابی برنامه‌ریزی کنید.
5. نادیده گرفتن رسیدها: بدون رسید ممکن است آستانه‌های Safety Net یا مهلت‌های ادعا را از دست بدهید.

خلاصه‌ای برای ذخیره و به اشتراک‌گذاری

این راهنمای خدمات درمانی استرالیا را بوکمارک کنید تا همیشه بدانید:

• چه کسی را ابتدا ببینید (GP) و چگونه ارجاعات کار می‌کنند.
• چه چیزهایی Medicare پرداخت می‌کند و بیمه خصوصی چه نقشی دارد.
• چگونه OSHC و OVHC از دانشجویان و کارگران ماهر محافظت می‌کنند.
• چرا PBS برای هزینه دارو اهمیت دارد و چگونه Safety Net را پیگیری کنید.
• چرا پوشش آمبولانس در بسیاری از ایالت‌ها ضروری است.

با استفاده هوشمندانه از Medicare (در صورت واجد بودن)، انتخاب‌های مطمئن بیمه و پرسیدن ساده درباره هزینه‌ها هنگام رزرو، می‌توانید مراقبت ایمن و مقرون‌به‌صرفه‌ای با شگفتی‌های کمتر تجربه کنید.

تجربه النا از خدمات درمانی در استرالیا

وقتی برای تحصیل به استرالیا اومدم، یکی از چیزهایی که اوایل کمی گیجم کرد همین سیستم درمانی بود. اینجا برای هر مشکل سلامتی اول باید به پزشک عمومی که بهش می‌گن GP مراجعه کنی. مثلاً یک‌بار دل‌درد شده بودم و ابتدا پیش GP رفتم؛ او برایم دارو نوشت و گفت اگر بهتر نشدم، من را به متخصص ارجاع می‌دهد. کم‌کم فهمیدم که روند درمان در استرالیا از همین GP شروع می‌شود و فقط وقتی لازم باشد به متخصص معرفی‌ات می‌کنند.

بعد با واژه‌ای به نام Medicare آشنا شدم؛ نوعی بیمه عمومی که اگر اقامت دائم داشته باشی، خیلی از هزینه‌ها مثل بیمارستان دولتی یا بخشی از ویزیت‌ها را پوشش می‌ده. البته همه چیز را پوشش نمی‌ده؛ مثلاً دندان‌پزشکی، آمبولانس یا جراحی خصوصی را باید جدا حساب کرد. یک‌بار به کلینیکی رفتم که «Bulk Billing» داشت و هزینه‌ ویزیت رو مدیکر کامل پرداخت کرد، اما در بعضی مراکز بخشی از هزینه با شماست که به اون Out-of-Pocket می‌گن. اینجا فهمیدم که حتماً باید از قبل درباره نوع پوشش و هزینه‌ها پرس‌وجو کنم.

من چون با ویزای موقت اومده بودم، مجبور شدم بیمه‌ خصوصی بگیرم که البته خیلی هم بد نیست؛ مخصوصاً برای دانشجوها که OSHC براشون ضروریه. خیلی از استرالیایی‌ها با وجود داشتن مدیکر، باز هم بیمه خصوصی می‌گیرن تا برای خدمات بیمارستان خصوصی یا دندان‌پزشکی هزینه‌ کمتری بدن. در مواقع اضطراری هم با شماره 000 تماس می‌گیرند یا مستقیم به اورژانس می‌روند. چیزی که برایم جالب بود، وجود مراکز درمانی محلی با هزینه کمتر برای افراد کم‌درآمد بود. اگر شما هم مثل من تازه وارد هستید و نمی‌دانید کدام بیمه مناسب‌تر است، می‌‎توانید از یک مشاور کمک بگیرید؛ مثلاً مجموعه ویزانیل می‌تواند درباره انتخاب بیمه و سایر مراحل به شما راهنمایی بدهد.

پرسش‌های متداول برای تازه‌واردان